Park chroni najciekawsze fragmenty Wysoczyzny Elbląskiej, porośnięte głównie lasami bukowymi. Krajobraz ma wiele wspólnego z obszarami górskimi południowej Polski. Najwyższym punktem jest Góra Srebrna (198,5 m n.p.m.). Pod względem ukształtowania terenu Wysoczyzna Elbląska stanowi przykład moreny dennej. Jej północno-zachodnia krawędź stromo opada ku Zalewowi Wiślanemu, przyjmując nawet w niektórych miejscach charakter brzegu klifowego.