Rezerwat ma powierzchnię ok. 25 ha. Chroni najdalej na wschód wysunięty fragment zwartego naturalnego lasu bukowego. Występowanie buku dzieli Mazury na dwie części. W zachodniej części (Puszcza Napiwodzko-Ramucka) jest on pospolitym drzewem, we wschodniej (puszcze Piska, Borecka i Romincka) nie występuje, poza pojedynczymi okazami. Niektóre buki rosnące w rezerwacie mają niezwykłą formę. Ich kora nie jest gładka, a mocno sfałdowana, tworzy jakby tarkę. Wiele jest drzew dwustuletnich. Las ma typową dla buczyn ciemną i tajemniczą aurę, pełen jest powalonych starych drzew obrośniętych mchem i hubami.