Rezerwat ma ponad 120 ha powierzchni. Obejmuje głęboką dolinę, wyżłobioną we wzgórzu przez procesy wstecznej erozji źródliskowej. W wielu miejscach stromych zboczy wybijają bardzo wydajne źródła. Strumienie, którym dają one początek, utworzyły liczne boczne wąwozy. Na odcinku kilkuset metrów Łyna opada gwałtownie o 60 m. W jej nurcie leżą kamienie i kłody, w dolnych rejonach doliny powstały zastoiska z roślinnością bagienną. Przy granicy rezerwatu rzeka została spiętrzona, tworząc staw. Już w średniowieczu powstała tu osada Łyński Młyn i działał młyn (obecnie są jego pozostałości). Bardzo strome zbocza porośnięte są lasami liściastymi i mieszanymi, z drzewami w wieku 120–140 lat. Obszar ma specyficzny mikroklimat. W lecie jest chłodniej niż w okolicy, w zimie natomiast cieplej. W rezerwacie stwierdzono występowanie ponad 450 gatunków roślin, w tym kilku rzadkich i chronionych z rodziny storczykowatych (m.in. listera jajowata, kukułka krwista, kruszczyk szerokolistny).