W 1914 r., w czasie I wojny światowej, wieś została zniszczona przez Rosjan, w latach 1916–1917 odbudowano ją według całościowego planu berlińskiego architekta Carla Kujatha. Do dzisiaj przetrwała w niezmienionym kształcie, co sprawia, że jest to najlepiej zachowana zabytkowa wieś Warmii i Mazur. Chałupy z podcieniami, wzniesione w konstrukcji ryglowej, mają charakterystyczny układ: dom mieszkalny jest ustawiony bokiem do drogi, stodoła szczytem, a pomiędzy budynkami znajdują się ozdobne bramy. Za ostatnimi zabudowaniami wsi można zobaczyć granitowy głaz z wyrytą datą 1914, przypuszczalnie upamiętniający bitwę stoczoną tu we wrześniu tego roku. Za mostem na Węgorapie, w pobliżu cmentarza, wznosi się pagórek (95 m n.p.m.) o nazwie Zamkowa Góra. Prawdopodobnie pierwotnie znajdował się tam gród pruski. W końcu XIV w. zastąpiła go strażnica krzyżacka.