Miejsca

Pierwszy drewniany zamek z 1260 r. spłonął w czasie powstania Prusów. Wznoszony od początków XIV w. murowany zamek był siedzibą biskupów chełmińskich przez ponad 400 lat, bo aż do 1773 r. Kilkukrotnie niszczony, po pożarze w 1813 r. opustoszał, a okoliczni mieszkańcy rozebrali jego pozostałości, wykorzystując cegły i kamienie jako materiał budowlany. Do naszych czasów przetrwały fragmenty murów obwodowych zamku i okrągła baszta narożna. Po przeprowadzeniu badań archeologicznych i rewitalizacji w zamkowych piwnicach i odtworzonych w nowoczesnej formie skrzydłach powstało Lubawskie Centrum Aktywności Społecznej ul. Biskupów Chełmińskich 1, 14-260 Lubawa, tel. +48 573 003 719, e-mail: kontakt@lcas.lubawa.pl, www.lubawamojemiasto.pl i znalazł siedzibę m.in. punkt informacji turystycznej.

Stojący w linii dawnych murów miejskich kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny został zbudowany w 1330 r. w stylu gotyckim, który zachował się po dziś, mimo kilku pożarów i remontów. Jednonawową świątynię wzniesiono na planie prostokąta, a jej masywną wieżę na planie kwadratu. We wnętrzu zachowało się pięć zabytkowych ołtarzy, w głównym z 1723 r. umieszczony jest obraz Matki Boskiej Różańcowej datowany na ok. 1600 r. W dobudowanej do kościoła renesansowej kaplicy bocznej Mortęskich znajduje się łaskami słynąca figura Matki Boskiej Lipskiej – patronki Lubawy, do której pielgrzymowano od początku XVIII w. Najstarszymi elementami wyposażenia kościoła są m.in.: kociołek na wodę święconą z XV w., srebrny kielich z przełomu XV i XVI w., srebrny kielich do ampułek z 1603 r. oraz srebrna monstrancja z 1689 r. Przy parafii działa Muzeum Ziemi Lubawskiej, ul. Kościelna 5, 14-260 Lubawa, tel. +48 782 486 261, www.facebook.com/lubawafara, w którym prezentowane są wyroby złotnicze, obrazy i epitafia.

Gotycko-renesansowy kościół św. Jana Chrzciciela i św. Michała Archanioła zbudowano w latach 1600–1610 w miejscu wcześniejszej świątyni. Pierwotnie należał do zakonu bernardynów. Po kasacie zakonu przez władze pruskie na początku XIX w. przejęli go ewangelicy i urządzili w nim szkołę i sąd. Po II wojnie światowej kościół pełnił rolę magazynu i dopiero w 2003 r. wraz z klasztorem został przekazany parafii katolickiej. Wewnątrz świątyni na uwagę zasługuje przede wszystkim oryginalny renesansowy strop z lat 1610–1612, z malowidłami i rzeźbieniami ukazującymi życie św. Franciszka, oraz barokowy ołtarz główny z 1728 r., który został wykonany przez lubawskiego artystę Jerzego Dąbrowicza. W kościele przechowywana jest cenna relikwia – fragment zakrwawionej szaty Jana Pawła II, w którą był ubrany podczas zamachu w 1981 r.

Drewniany kościół pw. św. Barbary mimo dość młodego wieku – powstawał w latach 1770–1779 –uważany jest za szczególnie cenny zabytek. Wzniesiono go na terenie dawnego kościoła i szpitala św. Jerzego. Barokowy wystrój świątyni stawia ją w rzędzie najpiękniejszych w regionie. W jej wnętrzu na szczególną uwagę zasługują: ołtarz główny, łączący się z dwoma ołtarzami bocznymi, ambona, belka tęczowa na połączeniu nawy głównej i prezbiterium, z Grupą Ukrzyżowania, a także rzeźby św. Jerzego i św. Nepomucena. Organy są neorenesansowe.

Po wycieczce rowerowej dobrym miejscem na odpoczynek jest zrewitalizowany Park Miejski Łazienki Lubawskie, który rozciąga się za kościołem pw. św. Jana Chrzciciela. Są tutaj ławki, zadaszenia i plac zabaw. Alejki ciągną się wzdłuż stawów i kanałów, nad którymi przerzucone są stylowe mostki. Na największym stawie wybudowano molo, a w jego pobliżu zlokalizowano miejsce występów artystycznych. Można tu korzystać z siłowni na świeżym powietrzu, a latem – także z parku linowego.