Parki Krajobrazowe – odpoczynek blisko natury

Przyroda to jeden z największych skarbów naszego regionu. Te najcenniejsze i najpiękniejsze przyrodniczo tereny stały się parkami krajobrazowymi. Znajdziesz tam wyjątkowe rośliny i rzadko spotykane gatunki zwierząt oraz będziesz mógł obcować z dziewiczą naturą Warmii i Mazur.

Mazurski Park Krajobrazowy

Park powstał w 1977 r. i obejmuje 53,7 tys. ha. W jego granicach znalazły się jeziora Śniardwy, Bełdany, Mikołajskie, Mokre, Łukajno, Mikołajskie, Warnołty, Zdrużno i część rzeki Krutyni, a także północna część Puszczy Piskiej. Ciekawostką przyrodniczą jest ponad 20 małych, śródleśnych jeziorek w dorzeczu Krutyni, które charakteryzują się kwaśną i brunatną wodą.  Na terenie parku utworzono aż 11 rezerwatów przyrody.

Nigdzie indziej nie spotkacie kiełża – skorupiaka, który jest morskim reliktem polodowcowym. W jeziorze Bełdany żyją rzadkie odmiany gąbek, a w bagiennych terenach i mokradłach ma się dobrze żółw błotny. Popielnie, niedaleko Rucianego-Nidy, pośród leśnych ostępów spotkacie koniki polskie. Jednak prawdziwym fenomenem jest różnorodność gatunków ptaków: bielik, rybołów, orlik krzykliwy, puchacz, bocian czarny i dziesiątki innych.

Około 1 km na zachód od wsi Krutyń, nad jeziorem Mokrym, trafić możemy na Zakochaną Parę – jest to jeden z ciekawszych pomników przyrody – para drzew, gdzie dąb obejmuje konarami sosnę.  Liczne szlaki turystyczne i ścieżki edukacyjne biegnące przez park, pozwalają napawać się pięknem mazurskiej przyrody w pełnej krasie.

Odwiedź stronę Mazurskiego Parku Krajobrazowego

Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego

Okolice Jezioraka to cenny fragment Zielonych Płuc Polski. Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego zajmuje powierzchnię ponad 20 tys. ha i występuje tu unikatowa fauna i flora. W granicach parku znalazły się trzy rezerwaty przyrody: Czerwica, Jezioro Jasne, Jezioro Gaudy, które utworzone zostały w celu ochrony kormoranów, ptaków lęgowo-błotnych i zespołów torfowiskowych.

Szczególnie warto zagłębić temat unikatowego w Polsce Jeziora Jasnego z niezwykle kwaśną i czystą wodą.  Punktem obowiązkowym dla wędrujących szlakami  po parku jest Aleja Napoleona w pobliżu Szymbarka – kilkadziesiąt wiekowych sosen, których rozmiary robią wrażenie. Obwody pni niektórych z nich sięgają 3,8 m.

W parku wypatrzeć można zagrożonego wyginięciem bielika i obserwować kolonie kormoranów. Warto wspomnieć o działającym na terenie parku Ośrodku Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Jerzwałdzie, który niesie pomoc chorym i rannym dzikim zwierzętom.

Odwiedź stronę Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego

Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej

Nie bez powodu lasy Puszczy Rominckiej nazywane są polską tajgą. Puszcza przypomina lasy dzikiej północy – wiele tu zbiorowisk torfowych i borealnej świerczyny na torfie. Park został utworzony w 1998 r. i ma powierzchnię 14,6 ha. W tym środowisku występuje wiele rzadkich i chronionych gatunków roślin, jak choćby malina moroszka, brzoza niska, rosiczka okrągłolistna.

Potwierdzeniem czystości powietrza są obecne na drzewach brodaczki – zjawiskowe porosty o długich, zwisających plechach. Puszcza Romincka stanowi ostoję zwierząt. Tu w cieniu drzew schronienie znalazły wilki, rysie, jelenie i nietoperze. Nad wodami spotkać można bobry, wydry i łosie. Podobnie jak w innych parkach krajobrazowych na Warmii i Mazurach, i tu nie brakuje ptactwa.

Przez teren parku przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne, które umożliwiają poznanie różnych zakątków i dostanie się do  najważniejszych atrakcji turystycznych. Są też wyznaczone liczne ścieżki edukacyjne, pozwalające poznać dokładniej przyrodę i historię Puszczy Rominckiej.

Odwiedź stronę Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy

Ponad 27 tysięcy ha parku znajduje się w granicach „Zielonych Płuc Polski” i obejmuje trzy województwa: kujawsko-pomorskie, warmińsko-mazurskie i mazowieckie. Na terenie parku znajdziemy 7 rezerwatów przyrody: Czarny Bryńsk, Jar Brynicy, Jar Brynicy II, Klonowo, Mszar Płociczno, Ostrowy nad Brynicą, Szumny Zdrój.

Rosną tu rzadkie gatunki roślin: kłoć wiechowata, turzyca strunowa, fiołek torfowy, rosiczka okrągłolistna oraz drzewostany liczące ponad 200 lat. Na terenie parku wyznaczone są szlaki turystyczne o ścieżki przyrodnicze, dzięki którym mamy możliwość nie tylko obcować z dziewiczą naturą, ale też odkrywać rzadkie i chronione gatunki fauny i flory. Szczególnie imponujący jest największy pomnik przyrody w tym Parku – „Dąb Rzeczypospolitej” o wysokości 33 m i obwodzie 665 cm.

Odwiedź stronę Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego

Brodnicki Park Krajobrazowy

Brodnicki Park Krajobrazowy istnieje od 1985 r., obejmuje on centralną część Pojezierza Brodnickiego, jezioro Bachotek oraz Bagienną Dolinę Drwęcy, która jest ostoją wielu ptaków. Uroki parku można odkrywać dzięki licznym szlakom pieszym, rowerowym i kajakowym, które prowadzą przez teren parku.

Na szczególną uwagę zasługuje występująca tu duża różnorodność gatunków ptaków. Trafić tu można między innymi na: bielika, orlika krzykliwego, bociana czarnego, błotniaka stawowego i zbożowego, kanię, sowę uszatę, żurawia i perkoza. Z sukcesem prowadzi się na terenie parku reintrodukcję sokoła wędrownego i największego polskiego gryzonia – bobra. Jedne z najczystszych wód w regionie tworzą idealne warunki do życia rzadkim gatunkom płazów, jak traszka grzebieniasta i rzekotka oraz gadom – uważać trzeba na żmiję zygzakowatą.

Fauna parku, poza powszechnie w kraju występującymi gatunkami roślin, to też gatunki rzadkie i chronione, jak: zawilec wielkokwiatowy, zimozioł północny czy marzanka wonna. Nad jeziorem Żbiczo warta uwagi jest aleja klonowo-lipowa, która jest pomnikiem przyrody.

Odwiedź stronę Brodnickiego Parku Krajobrazowego

Welski Park Krajobrazowy

Park został utworzony w 1995 r., główne w celu ochrony rzeki Wel, jej doliny i jezior, przez które przepływa. Ma powierzchnię ponad 20 tys. ha i cechą, która go wyróżnia jest bogata różnorodność krajobrazowa oraz w bogactwie flory i fauny. Na terenie parku istnieją cztery rezerwaty: Bagno Koziana, Ostrów Tarczyński, Jezioro Neliwa i Piekiełko.

Pośród lasów i torfowisk spotkać można tu wiele gatunków ptaków, które są uznawane w Europie za zagrożone: perkoz dwuczuby, łabędź niemy, żuraw zwyczajny, błotniak stawowy czy piecuszka. W przełomowym odcinku rzeki Wel, gdzie mamy niemal górską rzeźbę terenu, niedostępną dla człowieka, rosną na stromych zboczach głównie grady zboczowe i krasnorosty, które są wskaźnikiem czystych i dobrze zadbanych wód.

W granicach Welskiego Parku Krajobrazowego znajdują się dwa obszary włączone do sieci Natura 2000 – jest to Ostoja Welska i Przełomowa Dolina Rzeki Wel. Odwiedzając park, warto zajrzeć do Muzeum Przyrody w Jeleniu, by z bliska zapoznać się z osobistościami parku.

Odwiedź stronę Welskiego Parku Krajobrazowego